امام علی (ع ) : عقل راهنمايى مى  كند و نجات مى  دهد و نادانى گمراه مى  كند و نابود مى  گرداند. *****امام جواد عليه السلام :اعتماد به خدا بهاى هر چيز گران بها است ، و نردبانى به سوى هر بلندايى .
شهدای شهر
سایت های مرتبط
خدمات الکترونیک
01پیشخوان الکترونیک ارباب رجوع
e03.jpgخدمات مشترکین ایرانسل
e02.jpgخدمات مشترکین همراه اول
e10.jpgخدمات پلیس+10
e11.jpgرزرواسیون هتل های کشور
e06.jpgتهیه آنلاین بلیط هواپیما
e05.jpgپیگیری مرسولات پستی
melli01.jpgپرداخت الکترونیکی قبوض

اخلاق اداري چگونه بايد باشد

اخلاق اداري به چگونه كار كردن در اداره مي پردازد. يك كارمند مسلمان بايد متخلق به اخلاق اسلامي و انساني باشد. به عبارت ساده و مختصر اخلاق شامل شناخت صحيح از ناصحيح و آنگاه انجام صحيح و درست و ترك ناصحيح و نادرست است. بنابرين اخلاق اداري را مي توان بايدها و نبايدهاي اداري و چگونه كار كردن در اداره تبيين نمود. اخلاق اداري مطلوب زماني بوجود مي آيد كه كاركنان نظام اداري يك كشور به مردم از منظر درست بنگرند و خود را خدمتگزار و وكيل مردمان بدانند. مهمترين مبنا در پيشرفت اخلاق اداري تصحيح بينش كاركنان نسبت به خودشان، مردمان، مسؤلان و وظايف شان است، زماني كه ديد انسان نسبت به مردم، مافوق و كارش اصلاح شود كار كردن به مثل خدمت نمودن و عبادت كردن است و اين خود سبب رشد در اداره و توسعه اخلاق در اداره مي شود. در نظام اداري آن چه در راس مناسباب و رفتار اداري حاكم است حرمت نگهداشتن و حفظ حقوق مردمان است هر يك از كاركنان دولت در هر مرتبه و جايگاهي كه قرار دارند اگر حافظ حقوق و حرمت ارباب رجوع باشند يك نظام اداري مبتني بر اخلاق ظهور خواهد كرد. اگرچه ارائه كار خوب براي نظام هاي خدمات‌رساني وظيفه است، اما نبايد فقط به انجام وظيفه بسنده كرد. بلكه با توجه به جايگاه رفيع «خدمت به خلق» در پيشگاه حق تعالي‌، لازم است خدمت را از مرز وظيفه گذرانده و آن را به حد لذت رساند. اخلاق اداري همان مفهوم امر به معروف و نهي از منكر در آموزه هاي ديني ماست. امر به معروف در انديشه اسلامي و ديني جايگاه ويژه‌اي دارد و مديران مي‌بايست براي احياء امر به معروف همت بيشتري از خود نشان دهند، امر به معروف نظارت همگاني و احساس مسئوليت افراد نسبت به يكديگر است و بي اعتنايي نسبت به تذكر و ارشاد ديگران آغاز نقطه انحرافي انسانهاست. گاهي اوقات عدم شناخت معروف و منكر موجب مي شود در اذهان عمومي، معروف منكر و منكر معروف تلقي شود و در نهايت به كم رنگ شدن اين فرهنگ مقدس ختم مي شود. ترك امر به معروف و نهي از منكر خود يكي از مصاديق منكر است كه بايستي امر به معروف آنقدر تكرار گردد تا اذهان عموم در گام اول با لفظ كلمه مأنوس و در گام بعدي با حقيقت مطلب آشنا شود چرا كه امر به معروف و نهي از منكر همان دعوت به نيكي ها و پرهيز از زشتي هاست كه فطرت آدمي پذيراي آن است. مصاديق معروف و منكر در ادارات را با عنوان بايدها و نبايدهاي اداري در پنج حوزه شناسايي كرديم اميد است مورد عنايت و استفاده براي كاركنان و مديران محترم باشد.
 
الف. در ارتباط با ارباب رجوع:
بايدها:
1. تكريم ارباب رجوع و حفظ حرمت و شخصيت آنان
2. خوشرويي و خوش برخوردي در مواجه با ارباب رجوع
3. پاسخگويي و مسئوليت پذيري در قبال كار ارباب رجوع
4. توجيه قانوني، عقلي و منطقي عدم انجام خواسته هاي نامربوط ارباب رجوع
5. توجه به كسب رضايت مردم و در نهايت رضايت الهي
6. رعايت عدالت و انصاف در برخورد با مراجعين
7. رعايت اخلاق اداري و تواضع در برابر مردم
8. رعايت اخلاق اسلامي در برخورد با مراجعين
9. حضور به موقع در محل كار و تعيين جايگزين براي انجام امور مراجعين در اوقات عدم حضور در محل كار
10. تسريع و تسهيل در انجام امور مردم
11. پيگيري و رسيدگي به امورات، مشكلات و شكايات ارباب رجوع
12. درست و به موقع انجام دادن كارهاي مردم
13. داشتن سعه صدر و تمايل مثبت در برخورد با ارباب رجوع
14. گوش دادن اثر بخش به خواسته ها و ارائه اطلاعات و راهنمايي لازم و كافي ارباب رجوع
نبايدها:
1. تبعيض نژادي، قومي، خويشاوندي، مذهبي و جنسي در ارائه خدمت به ارباب رجوع
2. تجسس در امورات شخصي ارباب رجوع
3. اخاذي، رشوه خواري و اخذ وجه بيش از تعرفه هاي مقرر در قانون
4. تاثير و قبول توصيه و سفارش در ارائه خدمات ارباب رجوع
5. منت گذاشتن و چشم داشت از بابت انجام امورات مراجعين
6. ترك محل كار در اوقات موظفي اداري بدون دليل و اجازه
7. افشاي اسرار و اطلاعات محرمانه ارباب رجوع
8. داشتن كبر و غرور در برخورد با ارباب رجوع
9. كاغذ بازي هاي آزار دهنده و امروز و فردا كردن كار ارباب رجوع
 
ب. در ارتباط با همكار:
بايدها:
1. احترام به همكاران و رفتار توأم با ادب و نزاكت
2. رعايت و داشتن رفتار مناسب همكاران خانم و آقا با يكديگر در فضاي اداره
3. ارائه انتقاد سازنده و مؤثر در صورت نياز جهت اصلاح و بهبودي
4. داشتن وحدت ، صميميت و همدلي با همكاران
5. همكاري، مشورت و مشاركت در انجام بهينه وظايف شغلي و سازماني
6. توسعه و توانمندي همكاران از طريق انتقال تجارب و تسهيم اطلاعات
7. امانتداري و حفظ اسرار همكاران
8. امر به معروف و نهي از منكر
9. محبت، الفت و صداقت در تعامل و ارتباط با همكاران
10. كمك به انجام وظايف شغلي همكار در صورت نبودن ايشان در محل كار و يا در زمان مشغله زياد ايشان
نبايدها:
1. تجسس در امور شخصي همكاران
2. انتقام جويي از همكاران و مراجعه كنندگان
3. استهزاء و تخريب همكاران
4. دخالت بي مورد در امور غير مرتبط با وظايف محوله
5. عدم توجه به نظرات همكاران و عدم استفاده از مشاركت مردم در كارها
6. سوء ظن، بخل و حسادت به همكاران
 
  ج. در ارتباط و رفتار مدير با كارمند:
بايدها:
1. بكار گيري نيروهاي متعهد، متخصص و شايسته در بخش هاي مختلف اداره جهت پيشبرد سريع امور
2. عدالت و انصاف در برخورد با زير دستان
3. تفويض اختيارات و استقلال در انجام وظايف شغلي و سازماني
4. افزايش توانمنديهاي كاركنان از طريق انتقال تجارب و آموزش
5. ايجاد انگيزه، ميل و علاقه در كاركنان براي انجام وظايف شغلي و سازماني
6. تشويق و تنبيه به موقع كاركنان
7. حس مسئوليت پذيري و مشاركت كاركنان در امور
8. حضور مدير دستگاه در بين همكاران به منظور رسيدگي به امور آنها
9. تقويت حس همكاري، تعاون و مشاركت در بين كاركنان
10. برنامه ريزي براي گسترش روحيه ابتكار ، خلاقيت و نوآوري كاركنان
11. تقدير از نيروهاي مبتكر، خلاق، فعال و وظيفه شناس دستگاه و حمايت جدي از آنان
12. ترويج روحيه مردم داري و نهادينه نمودن اخلاق اسلامي در بين كاركنان
13. كنترل و ارزشيابي دقيق كاركنان و ارائه بازخورد مناسب براي اصلاح و بهبود
14. فراهم نمودن شرايط رشد و تعالي كاركنان در ابعاد مختف
15. حمايت و پشتيباني جدي از همكاران براي رفع مشكلاتشان
نبايدها:
1.  تجسس در امور شخصي كاركنان
2.  پيش داوري و قضاوت يكطرفه نسبت به پرسنل
3.  استبداد، تكبر، تحقير و استهزا تبعيض، بي احترامي و خشونت در برخورد با زير دستان
4.  انتصاب ناشايسته اقوام، نزديكان و دوستان فاقد صلاحيت
5.  عدم نظارت مسئولين بر واحد هاي تحت نظر خود
6.  وعده هاي پوچ و غير قابل انجام به كاركنان
7.  كتمان اطلاعات مورد نياز شغلي كاركنان
8.  نتيجه تلاش و كار زير دستان را به خود نسبت دادن
9.  به كار گيري كاركنان مجموعه تحت مديريت جهت انجام امور شخصي و غير اداري
 
د. در ارتباط و رفتار كارمند با مدير:
بايدها:
1.  اطاعت پذيري و انجام به موقع دستورات مافوق
2.  رعايت سلسله مراتب سازماني
3.  حفظ حرمت و منزلت مديران در محيط اداري و غير اداري
4.  ارائه نظرات كارشناسي در رابطه با وظايف شغلي و سازماني
5.  صداقت، امانتداري و برخورد مؤدبانه با مافوق
6.  مشاركت جدي در كارهاي تيمي و انجام وظايف شغلي
7.  استفاده درست در مقابل اختيارات تفويض شده
نبايدها:
1. عدم رعايت سلسه مراتب اداري
2. تمرد و سرپيچي از دستورات مافوق
3. دروغ، تهمت، افتراء، غيبت كردن و بدگويي پشت سر مديران
4. ارائه گزارشات خلاف واقع
5. تملق و چاپلوسي در رفتار و ارتباط با مافوق
6. فقط خود را مقرب درگاه مدير و سرپرست مافوق قرار دادن
7. از زيركارها ، شانه خالي نكردن و امور محول شده را به گردن ديگران نيانداختن
 
ه. در ارتباط با سازمان و شغل:
بايدها:
1. انجام به موقع و دقيق وظايف محوله
2. حضور منظم و به موقع در محل كار و فعاليت تا پايان وقت اداري
3. ارتقاي دانش و مهارت مورد نياز شغلي و سازماني
4. سخت كوشي و تلاش در كار 
5. دقت و احتياط در مصرف بيت المال و جلوگيري از ريخت و پاش و دوري از اسراف
6. افزايش بهره وري، اصلاح الگوي مصرف، صرفه جويي و استفاده بهينه از امكانات و منابع سازمان
7. ارتقاي خلاقيت و نوآوري در روشهاي انجام وظايف شغلي و سازماني
8. رعايت پوشش اداري
9. توجه به ساده پوشي و عدم آرايش زننده در ادارات و مراكز آموزشي و عمومي
10. رعايت قوانين، مقررات، ضوابط اداري و آراستگي محيط كار
11. رعايت شئون و شعائر و اخلاق اسلامي (در گفتار، رفتار و پوشش و برخورد با ديگران)
12. حفظ اسرار شغلي و افزايش تعلق و شهرت سازماني
13. برگزاري و شركت فعال و به موقع در نماز جماعت و تشويق همكاران براي شركت در نماز
14. آشنايي با قوانين، دستورالعملها و علوم وفنون و تكنولوژيهاي نوين مرتبط با وظايف شغلي و سازماني
15. شفاف سازي و مستند سازي نحوه ارائه خدمات و اسناد و مدارك مرتبط
نبايدها:
1. سوء استفاده از موقعيت شغلي و استفاده شخصي از امكانات دولتي و مردمي
2. اعمال نفوذ براي نيل به منافع شخصي و گروهي و پذيرايي هاي پر خرج براي حفظ موقعييت شخصي
3. برگزاري جلسات زايد و بي فايده و سفرهاي پرهزينه و بي مورد داخلي و خارجي
4. سهل انگاري در وظايف اداري و كم فروشي و كم كاري
5. دير سركار آمدن و زود رفتن از محل كار
6. انجام كارهاي شخصي در اوقات و ساعات اداري
7. ماندن در اداره در غير ساعات اداري و انجام ندادن كار و گرفتن اضافه كاري
8. اسراف و افراط و تفريط در بكار گيري اموال حتي در جهت مصارف اداره
9. سهل انگاري در حفظ امكانات دولتي، بدبين كردن مردم به نظام و انقلاب اسلامي
10. اسراف در برگزاري جشنواره ها و هزينه هاي جانبي سنگين(انواع پذيرايي ها)
11. اختلاس، جعل، خيانت در امانت و عدم وفاي به عهد
12. مكالمه زياد و طولاني و بي مورد با تلفن اداره
13. افشاي اطلاعات موجود در دستگاه
14. استعمال دخانيات و داشتن اعتياد
15. بي‌انگيزگي، تنبلي، بي عفتي و بد پوششي
تیتر روز
شهردار فردوسیه
مهندس مصطفي عموزاده
( شهردار شهر فردوسيه)



پروژه های عمرانی
نقشه شهر فردوسیه
پیشخوان روزنامه
سامانه 137 - ارتباط مردمی
 آدرس: تهران، شهريار، فردوسيه، ميدان شهيد منصوريان، شهرداري فردوسيه
کد پستي: 3357113111
تلفن: 65462121 - 021
        65462122 - 021
ايميل: info@ferdosiye.ir